Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από την Ελβετία και τη Γερμανία δημιούργησε τεχνητούς μύες που επιτρέπουν στα ρομπότ να πηδούν ψηλά και να τρέχουν γρήγορα σε ανώμαλο έδαφος. 

Σύμφωνα με τους συντάκτες του έργου, η ανάπτυξη έχει ξεπεράσει την απόδοση των σερβομηχανών (ηλεκτρικών κινητήρων), με τη βοήθεια των οποίων τα σύγχρονα μηχανήματα εκτελούν διάφορες ενέργειες. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications (NatComms).

Η καινοτομία είναι μια ηλεκτροϋδραυλική κίνηση κατασκευασμένη από σωλήνες πολυμερούς γεμάτους λάδι. Τα άκρα των σωλήνων καλύπτονται με ηλεκτρόδια από αγώγιμο υλικό. Όταν εφαρμόζεται τάση, τα ηλεκτρόδια έλκονται μεταξύ τους με στατικό ηλεκτρισμό.

Ζεύγη αυτών των ενεργοποιητών, που συνδέονται με τον σκελετό, έχουν ως αποτέλεσμα τις ίδιες ζευγαρωμένες μυϊκές κινήσεις όπως και στα ζωντανά όντα: όταν ένας μυς βραχύνεται, ο αντίστοιχος μυς επιμηκύνεται.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα πρόγραμμα υπολογιστή που διασυνδέεται με ενισχυτές υψηλής τάσης για τον έλεγχο της συστολής και της επέκτασης των ενεργοποιητών.

Οι επιστήμονες συνέκριναν την ενεργειακή απόδοση του συστήματός τους με τους σερβομηχανισμούς που είναι συνηθισμένοι στη ρομποτική και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι τεχνητοί μύες καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια σε σύγκριση με έναν συμβατικό ηλεκτροκινητήρα.

Σύμφωνα με αυτούς, ένα μηχανοκίνητο άκρο ξοδεύει πολύ περισσότερη ενέργεια για να διατηρήσει μια κάμψη θέση, ενώ οι ηλεκτροϋδραυλικοί μύες παραμένουν συμπιεσμένοι λόγω στατικού φορτίου.

Οι ειδικοί διαπίστωσαν επίσης ότι τα ηλεκτροϋδραυλικά προσαρμόζονται καλύτερα στις αλλαγές φορτίου όταν τρέχουν σε ανώμαλο έδαφος και πηδούν. Δεν απαιτεί πρόσθετους αισθητήρες που παρακολουθούν τις γωνίες κάμψης των ποδιών ή των χεριών του ρομπότ.

Πρόσφατες δημοσιεύσεις